Rok dla Niepodległej w „Dwójce”

We wtorek, 27 lutego w Szkole Podstawowej nr 2 im. Juliusza Słowackiego w Starym Sączu miała miejsce uroczysta akademia z okazji rocznicy uchwalenia Mazurka Dąbrowskiego Hymnem Polski. Wydarzenie to zostało zaplanowane w ramach obchodów rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę.

Zebrana społeczność szkolna miała okazję odśpiewać cztery zwrotki Hymnu, a Pani dyrektor Wioletta Nowak wręczyła nagrody w konkursie plastycznym na plakat pt. „Rok dla Niepodległej”. W trakcie uroczystości został też wyrecytowany oryginalny tekst Hymnu stworzony przez Józefa Wybickiego oraz przedstawiona krótka historia Pieśni Legionów Polskich we Włoszech.

Oto ona:

„Mazurek Dąbrowskiego”

Powstał, jako protest przeciwko wymazaniu Polski z mapy Europy. Towarzyszył Polakom w czasie zrywów niepodległościowych, bitew i wojen.

91 lat temu, 26 lutego 1927 „Mazurek Dąbrowskiego” został oficjalnie uznany za hymn państwowy. Stało się to po dojściu do władzy legionistów Piłsudskiego, uważających się za spadkobierców idei i czynów żołnierzy gen. Jana Henryka Dąbrowskiego.

Historia „Mazurka Dąbrowskiego” zaczyna się w 1797 roku we włoskim miasteczku Reggio Emilia. – To tu w dniach od 16 do 19 lipca, zaraz po przybyciu, na widok Wojska Polskiego, Józef Wybicki pisze swoją pieśń, układa słowa pod melodię ludowej pieśni, nieznanego autora.

Napoleon miał Marsyliankę, która warta była dla niego 100 pułków artylerii. Podobną bojową pieśń chciał mieć dla swoich legionistów Dąbrowski. Utwór nosił wówczas nazwę „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech” i był poświęcony ich organizatorowi i dowódcy – gen. Janowi Henrykowi Dąbrowskiemu.

Po raz pierwszy publicznie pieśń odśpiewano 20 lipca 1797 r.

Polski nie było wówczas na mapie Europy i nikt o niej nie myślał w dalekich Włoszech, a Wybicki przekornie napisał: „jeszcze Polska nie zginęła póki my żyjemy”.

„Pieśń Legionów Polskich we Włoszech” od samego początku została przyjęta z entuzjazmem przez Legiony. Już dwa lata później znana była we wszystkich zaborach.,

Dawny tekst mazurka różnił się nieznacznie od współczesnego, między innymi – słowami: „Jeszcze Polska nie umarła”, teraz śpiewamy – „nie zginęła”, a także liczbą zwrotek – wcześniej było ich sześć, obecnie są cztery.

Mazurek Dąbrowskiego od ponad 221 lat cieszy się olbrzymią popularnością, również międzynarodową. Został przetłumaczony na kilkanaście języków. Jest nadal żywym symbolem polskości i ducha narodu. Może sprawiły to słowa Józefa Wybickiego, a może poruszająca melodia mazurka, jednak bez względu na przyczyny, hymn pozostaje jedną z najwyżej cenionych przez Polaków wartości.
Obok innych pieśni patriotycznych, takich jak np. „Boże, coś Polskę”, „Warszawianka” i „Rota” był on jednym z najpopularniejszych utworów „ku pokrzepieniu serc” w czasie zaborów.

Po I wojnie światowej „Mazurek Dąbrowskiego” został uznany za hymn odrodzonej Polski. Najpierw, 15 października 1926r. Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego uznało, że pieśń powinna być obowiązkowo śpiewana w szkołach.

Po czterech miesiącach, okólnikiem z 26 lutego 1927 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ogłosiło „Mazurka Dąbrowskiego” hymnem narodowym.

Hymn śpiewamy podczas ważnych uroczystości państwowych, świąt narodowych, gdy nasi sportowcy odnoszą sukcesy, w szkole podczas akademii czy apelu, Pamiętajmy o odpowiedniej postawie, szacunku i dumie.

arch SP2