Dziesiątka wybitnych sądeczan. Danuta Hejmej Zasłużona dla Ziemi Sądeckiej

Kolejne osoby dołączyły do grona Zasłużonych dla Ziemi Sądeckiej. Podczas uroczystej sesji honorowe odznaki wręczyli im przewodniczący Rady Powiatu Nowosądeckiego Zygmunt Paruch i starosta nowosądecki Marek Pławiak. Sylwetki Zasłużonych przybliżyli wiceprzewodniczący Rady Jan Gomółka i Józef Świgut. 

Miałem dziś wielki zaszczyt wręczyć honorowe odznaki Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej osobom, które swoją ofiarną pracą przyczyniły się do budowy pomyślności nie tylko naszej małej ojczyzny, ale też Polski –mówił starosta Marek Plawiak. W tej grupie znalazła się Pani Danuta Hejmej, emerytowana nauczycielka matematyki ze Starego Sącza.

Rada Powiatu Nowosądeckiego przyznaje honorowe odznaki od 2003 r. Do tej pory doceniono w ten sposób ponad 200 osób. W tym roku są to:

Druh Adam Tlałka – od 1968 r. jest czynnym członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Muszynie. Wiele lat pełnił funkcję naczelnika jednostki, a obecnie jest jej prezesem. Od kilku lat zajmuje także stanowisko Komendanta Gminnego OSP. Pracując przez 17 lat jako zawodowy strażak zdobył  bogatą wiedzę i ogromny dorobek zawodowy. Swoim doświadczeniem chętnie dzieli się z młodszym pokoleniem, przekazując umiejętności strażakom ochotnikom OSP w Muszynie, Złockiem, Żegiestowie, Szczawniku i Miliku. W 2010 oraz 2014 roku kierował działaniami operacyjnymi podczas klęsk żywiołowych, które nawiedziły rejon Muszyny.

Adam Tłaka udziela się również społecznie i charytatywnie. Pełniąc funkcję komendanta gminnego organizuje obchody Dnia Strażaka, aktywnie uczestniczy w pozyskiwaniu funduszy na modernizację OSP w Miliku, w Szczawniku oraz Muszynie. Przyczynił się także do podniesienia standardów przygotowania do gotowości bojowej OSP Muszyna, starając się o pozyskanie środków na nowoczesny sprzęt pożarniczy.

Za swoje osiągnięcia i zasługi Adam Tlałka był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Wśród licznych odznaczeń są m.in. Srebrny oraz Brązowy Krzyż Zasługi, przyznawany przez Prezydenta RP, a także: Złoty Medal „Zasługi dla Pożarnictwa” oraz Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”.

Barbara Cetnarowska  – działaczka społeczna i samorządowa, z wykształcenia nauczyciel historyk. Autorka trzech książek o historii regionu, tradycji, poezji ludowej i ludziach z Sądecczyzny. Od prawie 20 lat radna w gminie Łososina Dolna. Pomysłodawczyni wielu przedsięwzięć kulturalnych i społecznych. W 1998 r. utworzyła Gminną Izbę Pamięci, wypełnioną dziełami na temat historii regionu i zbiorami etnograficznymi. Inspiratorka reaktywowania  Kół Gospodyń Wiejskich w gminie Łososina Dolna. Dzięki jej działaniom powstały też nowe koła, a w 2003 roku utworzone zostało Stowarzyszenie Kół Gospodyń Wiejskich, którego jest prezesem. Dzięki osobistemu zaangażowaniu Barbary Cetnarowskiej Stowarzyszenie nawiązało współpracę z Kołem Gospodyń w Złotokłosie oraz z Polskim Kołem Gospodyń pod Lwowem. Stowarzyszenie, oprócz kultywowania tradycji ludowych, niesie pomoc potrzebującym. Zorganizowano  m.in. pomoc polskiej szkole w Złoczowie na Ukrainie, której przekazano sprzęt komputerowy i pomoce dydaktyczne.

Za swoją działalność Barbara Cetnarowska otrzymała liczne wyróżnienia i nagrody, m.in.: „Złoty Krzyż Zasługi”, „Złote Jabłko Sądeckie”, tytuł „Sądeczanki Roku”, dyplom uznania od starosty nowosądeckiego za pracę na rzecz środowiska, a także wyróżnienie za osobiste zaangażowanie  i wkład pracy dla rozwoju gminy Łososina Dolna.

Barbara Cetnarowska to osoba pełna charyzmy, ciesząca się dużym zaufaniem lokalnego społeczeństwa, aktywnie uczestniczy w życiu mieszkańców. Podejmowane przez nią działania świadczą o głębokim przywiązaniu do Ziemi Sądeckiej oraz miłości do tradycji.

Danuta Hejmej – emerytowana nauczycielka matematyki Szkoły Podstawowej nr 1 i Szkoły Podstawowej nr 2 w Starym Sączu. Nauczanie i  przebywanie z dziećmi jest jej pasją. Była typem matematyka, który łamał stereotypy, oddanym nauczycielem, dla którego sukces i zadowolenie dziecka stanowiły najważniejszą wartość. Jest osobą nieprzeciętną, niezwykle zaangażowaną w podejmowane działania. Jako przewodnicząca Zespołu Wychowawców inspirowała innych nauczycieli do nieszablonowych pomysłów, zainteresowania światem ucznia oraz do pomocy kolegom i koleżankom w problemach wychowawczych.

Największą satysfakcję przynosiła Danucie Hejmej działalność charytatywna. Wykorzystując otwartość i ciekawość świata młodego człowieka, można odcisnąć dobroczynne piętno we wszystkich dziedzinach jego życia. Tym właśnie kierowała się Pani Hejmej, planując i organizując różne akcje szkolne i pozaszkolne. Wśród uczniów budowała świat wartości alternatywny dla konsumpcyjnego stylu życia i uzależnień, angażując ich w czynienie dobra. Opiekowała się Szkolnym Klubem PCK, a przed świętami angażowała uczniów w akcję „Góra Grosza”, zbierając fundusze na poprawę losu dzieci z domów dziecka. Nie można pominąć wielkiego koncertu charytatywnego „Serce do Serca”  dla dwunastoletniej Bernadki, który odbył się w 2002 roku. Znani artyści, m.in. Katarzyna Zielińska i Jan Nosal, wsparli koncert zorganizowany przez Danutę Hejmej  i społeczność szkolną przy współudziale MGOK w Starym Sączu.

Praca i charyzma Pani Danuty była wielokrotnie doceniana, m.in. przez władze oraz środowisko szkolne. W 2017 roku podczas „Gali Społeczników: Patriotek i Patriotów XXI wieku” zorganizowanej przez SP Nr 1 w Starym Sączu uhonorowana została w kategorii „Zaangażowanie społeczne”.

Danuta Hejmej jest osobą, na którą zawsze można liczyć. Charakteryzuje ją konsekwencja i kreatywność w podejmowaniu działań dotyczących życia społeczności lokalnej. Jest przykładem dla wszystkich sądeczan, jak bezinteresownie oddać się służbie potrzebującym oraz wypełniać misję wychowawcy dzieci i młodzieży.

Prof. dr hab. Franciszek Krok – wybitny fizyk i nauczyciel akademicki, związany z Politechniką Warszawską. Pochodzi z Białej Niżnej koło Grybowa, gdzie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Artura Grottgera. Po zdanej maturze rozpoczął studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w1972 r. Następnie kontynuował pracę naukową, uzyskując z wyróżnieniem tytuł doktora nauk fizycznych, 10 lat później stopień doktora habilitowanego, a w 1998 r. tytuł profesora. Pracuje w Instytucie Fizyki Politechniki Warszawskiej jako nauczyciel akademicki, a od 2003 r. na stanowisku profesora zwyczajnego. W trakcie swojej kariery zawodowej pełnił funkcję zastępcy ds. dydaktycznych dyrektora Instytutu Fizyki PW, dyrektora Instytutu Fizyki, dziekana Wydziału Fizyki PW oraz prorektora ds. Studiów Politechniki Warszawskiej. Jest współautorem monografii naukowej pt. „Elektrolity stałe”, autorem lub współautorem ponad 150 publikacji naukowych, podręcznika „Podstawy fizyki”, a także współredaktorem wielu innych pozycji naukowych. Jest ponadto członkiem prestiżowych stowarzyszeń naukowych, w tym przewodniczącym Prezydium Komitetu Fizyki w Polskiej Akademii Nauk.

Pomimo licznych obowiązków nigdy nie zapomina o Ziemi Grybowskiej. Dzięki jego staraniom w Grybowie odbywają się wykłady oraz pokazy naukowe z dziedziny fizyki, dla młodzieży z LO, organizowane są wycieczki naukowe do Warszawy. W 2005 mieszkańcy Grybowa obchodzili tzw. „Rok Fizyki”, w trakcie którego odbyły się liczne wykłady, pokazy, prezentacje, a także warsztaty z dziedziny fizyki. W 2009 roku z inicjatywy profesora Kroka podpisano porozumienie o „Sprawowaniu Patronatu” Politechniki Warszawskiej nad Liceum Ogólnokształcącym im. Artura Grottgera w Grybowie. Jest to ogromne wyróżnienie dla tej szkoły, gdyż znalazła się ona w gronie nielicznych szkół objętych patronatem przez tę prestiżową uczelnię. Starania profesora sprawiły, że co roku do znajdującego się w Grybowie Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego Politechniki Warszawskiej przyjeżdżają wykładowcy akademiccy. Ponadto zachęca studentów Politechniki do odbywania praktyk zawodowych oraz prowadzenia badań naukowych na terenie miasta i gminy Grybów.

Działania podejmowane  przez prof. Kroka mają na celu propagowanie i rozwijanie wśród młodzieży zainteresowań naukami ścisłymi, a poprzez wizyty pracowników naukowych, dziennikarzy czy studentów, ciągle rozwijają się długoletnie relacje i związki Grybowa ze środowiskiem Politechniki Warszawskiej, przyczyniając się tym samym do promowania ziemi grybowskiej oraz całej Sądecczyzny.

Ksiądz kanonik Stefan Tokarz – w tym roku w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości   obchodzi piękny jubileusz 60 lat posługi kapłańskiej. Dla wszystkich, którzy znają księdza kanonika zbieżność tych dat jest niezwykle znamienna. Jest on bowiem wielkim patriotą, służącym i oddanym ojczyźnie przez całe życie.

Swoją posługę rozpoczynał w parafii Narodzenia NMP w Tymbarku, następnie jako wikariusz pracował w parafii Narodzenia NMP w Piwnicznej. W latach następnych objął probostwo najpierw w parafii św. Michała Archanioła w Wierchomli Wielkiej, później w parafii św. Antoniego Padewskiego w Gołkowicach.

Ksiądz kanonik Stefan Tokarz to zdecydowany przeciwnik systemu komunistycznego. Podczas posługi kapłańskiej dał się poznać jako patriotyczny kaznodzieja. Nie bał się głośno mówić prawdy, niejednokrotnie z ambony rozbrzmiewała dobitna krytyka komunistycznej rzeczywistości. Służby bezpieczeństwa oraz lokalni funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej wielokrotnie grozili mu aresztowaniem. Nie pozwolił się zastraszyć. Był fundatorem i organizatorem budowy pomnika Ofiar Faszyzmu i Komunizmu w Gołkowicach,

Religijno-patriotyczna postawa ks. Stefana Tokarza zasługuje na ogromny szacunek, świadczy o harcie ducha oraz przywiązaniu do najwyższych wartości, jakimi są  Bóg i Ojczyzna. Jako kapłana zawsze charakteryzowało go oddanie i bezinteresowna służba bliźniemu.

Marian Kiełbasa – niezwykle utalentowany artysta, a nade wszystko skromny człowiek. Pochodzi z Popardowej. Plastyką zajął się jeszcze w szkole podstawowej. W1965 r. wykonał dwie pierwsze rzeźby, które później przekazał do Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu. Bez reszty pochłaniała go zarówno forma jak i treść struganych w drewnie i przelewanych farbą na płótno postaci. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Nowym Wiśniczu. W 1976 r. osiadł w Jamnicy, gdzie tworzy do dziś. Jest członkiem nowosądeckiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Zajmuje się rzeźbą, malarstwem, linorytami. Stosuje wiele technik lub też miesza je w celu uzyskania określonego efektu. Jest autorem wcześniejszego herbu Kamionki Wielkiej. Wykonał dwustronny sztandar i różaniec o obwodzie 10 metrów dla pielgrzymów, odwiedzających Kalwarię Zebrzydowską. W 2003 r. powstało „Serce Pana Jezusa” – płaskorzeźba złocona, która została przekazana do kaplicy Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Bośni. Spod dłuta Mariana Kiełbasy wyszedł także orzeł odlany w brązie, znajdujący się na pomniku na Hali Łabowskiej, upamiętniającym ks. Władysława Gurgacza i Żołnierzy PPAN poległych w walkach z UB i KBW w latach 1948-1949. Twórczy niepokój duszy artysty potwierdza marzenie Pana Mariana Kiełbasy, jakiem jest wykonanie pętotryku – pięć Tajemnic Światła, będącego hołdem dla Jana Pawła II.

Marian Kiełbasa poprzez swoją aktywną działalność artystyczną propaguję kulturę Sądecczyzny na terenie całej Polski, a także poza jej granicami. Jest niezwykle skromnym człowiekiem, pozostającym w cieniu swoich zasług.

Andrzej Sędzik – długoletni pracownik „Stolarki” w Grybowie, a obecnie zatrudniony w Zakładzie Wodociągów i Kanalizacji. Przez całe swoje życie był niezwykle oddany lokalnej społeczności oraz ojczyźnie. W 1980 roku zainicjował powstanie NSZZ „Solidarność” w zakładzie produkcyjnym „Stolbud” w Grybowie, pełniąc funkcję jego wiceprzewodniczącego do wprowadzenia stanu wojennego. Od 1989 roku był zaangażowany w organizację Komitetu Obywatelskiego Miasta i Gminy Grybów oraz – jako wiceprzewodniczący – budowę struktur związku w zakładzie „Stolbud” Grybów. Był także bardzo aktywnym członkiem „NSZZ Solidarność Zakładów Pracy Miasta i Gminy Grybów”. Swoją działalnością na rzecz „Solidarności” naraził się ówczesnej władzy, czego dowodem były stosowane wobec niego różnego rodzaju represje i szykany.  Mimo tego nigdy nie poddał swoich wartości, zawsze stał po stronie sprawiedliwości, walczył o godność i poszanowanie ludzi oraz pracowników.

Andrzej Sędzik do dzisiaj wspiera działaczy „NSZZ Solidarność”. W 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości postawa ta szczególnie zasługuje na wyróżnienie. Swoją działalnością i bezinteresowną pracą na rzecz lokalnej społeczności zyskał powszechne uznanie i szacunek. Przez mieszkańców miasta i gminy Grybów postrzegany jest jako człowiek  uczynny, dobry, o ogromnym sercu, zawsze otwarty na cudze problemy.

Teresa i Józef Pachowie – w przeszłości nauczyciele muzyki w sądeckich szkołach. Dzięki nim  pamięć o ks. Władysławie Gurgaczu, kapelanie Żołnierzy Wyklętych oddziału Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej jest ciągle żywa. W latach 80. XX wieku zajęli się kolportowaniem książki o tym kapłanie pt. „Postawcie mi krzyż brzozowy”. W latach 90. zaczęli organizować pierwsze spotkania na Łabowskiej Hali, w miejscu, gdzie znajdowała się baza oddziału żołnierzy PPAN. Spotkania te gromadziły działaczy niepodległościowych, harcerzy, a także żyjących jeszcze partyzantów. W 1999 roku, w 50. rocznicę śmierci ks. Gurgacza, staraniem Pani Teresy na Łabowskiej Hali została po raz pierwszy odprawiona msza święta polowa. Wydarzenie to zapoczątkowało tradycję kultywowaną do dziś – co roku, w pierwszą sobotę września, odprawiana jest tam msza święta polowa w intencji żołnierzy PPAN.

Państwo Pachowie przez wiele lat zajmowali się również zbieraniem materiałów, dokumentów i pamiątek związanych z ks. Gurgaczem. W 2008 roku zaangażowali się w organizację w Nowym Sączu uroczystości, podczas której kapłan został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Inną działalnością Państwa Pachów jest praca społeczna związana z muzyką. W 1991 r. założyli chór Immaculata, działający przy parafii Matki Bożej Niepokalanej w Nowym Sączu. W ciągu 28 lat działalności chór dał już ponad 700 koncertów i odbył ponad 150 podróży krajowych i zagranicznych. Od założenia chóru do dnia dzisiejszego Pani Teresa Pach pełni społecznie funkcję dyrygenta chóru, za co w 2017 roku otrzymała odznaczenie diecezjalne od biskupa tarnowskiego Andrzeja Jeża Dei Regno Servire – Służyć Królestwu Bożemu.

Państwo Pachowie to niezwykli ludzie, dla których kultywowanie pamięci o Niezłomnych stało się misją i celem życia. Ich działalność sprawia, że cierpienie, hart ducha i krew przelana za ojczyznę nigdy nie zostanie zapomniana. Postawa ta zasługuje na uznanie zwłaszcza w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości.

Prof. dr hab. n. med. Władysław Sułowicz – sądeczanin, wybitny specjalista z zakresu chorób wewnętrznych, nefrologii i transplantologii klinicznej. Wieloletni kierownik Kliniki Nefrologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, specjalista wojewódzki w dziedzinie nefrologii dla województwa małopolskiego i podkarpackiego. Profesor Sułowicz na pierwszym miejscu stawia przede wszystkim bezpieczeństwo i zdrowie pacjentów, dlatego przez lata nieustannie poszerzał swoje kompetencje zawodowe. Autor ponad 530 prac naukowych, publikowanych w prestiżowych czasopismach. W swojej karierze zawodowej był m.in.: prodziekanem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie, specjalistą regionalnym ds. nefrologii dla regionu Polski południowo-wschodniej, prodziekanem Wydziału Lekarskiego CM UJ, specjalistą regionalnym ds. nefrologii dla województwa małopolskiego i podkarpackiego. W uznaniu osiągnięć naukowych i dydaktycznych został uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i wyróżnieniami zawodowymi, w tym: Nagrodą Dziekana Wydziału Lekarskiego, Nagrodą Rektora Akademii Medycznej, Nagrodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, Nagrodą Zespołową Ministra Edukacji i Sportu, Medalem Alma Mater Jagellonica, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski. Od 2015 roku jest Honorowym Obywatelem Gminy Korzenna.

Życie zawodowe profesora połączyło go z Krakowem, jednak on sam przy każdej sposobności podkreśla, że pochodzi z niewielkiej wsi Posadowa Mogilska w gminie Korzenna, gdzie przed laty zdobywał pierwszą edukację. Jest mocno związany ze swoją rodzinną gminą i Sądecczyzną. Wielokrotnie pomagał mieszkańcom naszego powiatu, którzy prosili o poradę medyczną. Nie odmawia potrzebującym, stara się pomóc w leczeniu niemal wszystkich przypadłości, kierując do odpowiednich specjalistów. Bardzo zaangażowany w działania z zakresu nefrologii i dializoterapii na terenie powiatu nowosądeckiego. Dzięki jego staraniom zmodernizowano Klinikę Nefrologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie i zorganizowano nowoczesny ośrodek dializ, a województwo małopolskie znalazło się na pierwszym miejscu w Polsce pod względem liczby dializowanych pacjentów.

Wielu Sądeczan zawdzięcza profesorowi swoje zdrowie i życie, doświadczając jego najlepszej opieki i troski w ciężkich chwilach walki z chorobą. Imponuje olbrzymią wiedzą medyczną, to lekarz medycyny z pasją i powołaniem wykonujący swój zawód. Sprawując opiekę medyczną nigdy nie liczył godzin pracy, nieistotna dla niego była również pora dnia czy nocy. Służył pomocą zawsze, gdy tylko była potrzebna.

– Jestem zaszczycony, że mogę przebywać w waszym towarzystwie – mówił do wyróżnionych starosta nowosądecki Marek Pławiak. – Jesteście wzorem do naśladowania dla sądeczan. Wasza praca i poświęcenie przyczyniły się nie tylko do budowy pomyślności naszej małej ojczyzny, ale także Polski.

Zygmunt Paruch dodał, że przyznanie odznak Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej dokonało się w tym roku w wyjątkowych okolicznościach. Zbiegło się bowiem w czasie z obchodami 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości oraz 20-lecia istnienia powiatu nowosądeckiego.

Z gratulacjami dla odznaczonych pośpieszyli Piotr Naimski specjalny pełnomocnik rządu ds Strategicznej Infrastruktury Energetycznej i były minister obrony narodowej Antoni Macierewicz. Obaj dziękowali za pracę dla Polski Teresie i Józefowi Pachom. Obecni byli także m.in. posłowie Jan Duda i Józef Leśniak.

Po uroczystości goście wysłuchali koncertu pieśni patriotycznych w wykonaniu artystów ze Studia Wokalnego Bel Corda, działającego przy MOK w Nowym Sączu.

Fot. Paweł Szeliga