Kapitan Stefan Kulig został odznaczony srebrnym medalem honorowym za zasługi dla Województwa Małopolskiego

Kapitan Stefan Kulig został odznaczony srebrnym medalem honorowym za zasługi dla Województwa Małopolskiego. W imieniu marszałka Witolda Kozłowskiego i przewodniczącego sejmiku Jana Tadeusza Dudy, aktu dekoracji dokonał sekretarz Wojciech Piech, w obecności Jana Michała Ruchały z Polskiego Towarzystwa Historycznego, oddziału nowosądeckiego.

Kapitan Stefan Kulig został odznaczony w uznaniu zasług dla Województwa Małopolskiego, poprzez pełną poświęcenia służbę Ojczyźnie, upamiętnianie wydarzeń wojennych, których był świadkiem oraz zaangażowanie w kształtowanie świadomości patriotycznej kolejnych pokoleń Polaków.

Przyznawany od 2011 roku medal honorowy za zasługi dla Województwa Małopolskiego jest najwyższym wyróżnieniem samorządu województwa, mającym na celu uhonorowanie osób, organizacji i instytucji, w sposób szczególny przyczyniających się do rozwoju regionu. Dziękujemy za wszystko to, co Pan zrobił dla Ojczyzny, dla Małopolski i jej mieszkańców

– gratulował sekretarz Wojciech Piech.

Kapitan Stefan Kulig jest jednym z ostatnich, żyjących Żołnierzy Wyklętych na Sądecczyźnie (urodzony w 1926 roku). Ofiara dwóch totalitaryzmów: faszystowskiego i komunistycznego. Po wybuchu II Wojny Światowej – jako nastolatek – wstąpił do Związku Walki Zbrojnej (ZWZ). Przyjął pseudonim konspiracyjny „Gorol”. W czasie wojny brał udział w akcji kurierskiej ZWZ-Armii Krajowej. Był małym łącznikiem, wskazywał drogę kurierom na trasie Warszawa – Kraków – Nowy Sącz – Piwniczna – Budapeszt.

Kolportował nielegalną prasę. Aresztowany przez Gestapo w Boże Narodzenie w 1942 roku, przez ponad dwa lata doświadczał okrucieństwa niemieckich obozów koncentracyjnych: Oświęcimiu-Brzezince (Auschwitz-Birkenau), Ravensbrück, Sachsenhausen, Zakładów Heinkela. W Auschwitz-Birkenau padł ofiarą pseudomedycznych eksperymentów, wszczepiono mu tyfus plamisty. Po wyzwoleniu, niepogodzony z nową rzeczywistością, przystąpił do Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej (PPAN), antykomunistycznej partyzantki, działającej w Beskidzie Sądeckim. Aresztowany w 1948 roku przez Urząd Bezpieczeństwa (UB), przeszedł nieludzkie śledztwo, zakończone wyrokiem skazującym na pięć lat więzienia.

Karę odbywał w Potulicach i Strzelcach Opolskich, gdzie zmuszany był do niewolniczej pracy. Po wyjściu na wolność, do końca Polskiej Republiki Ludowej (PRL) był obserwowany przez UB, a następnie Służbę Bezpieczeństwa (SB). Brał aktywny udział w uroczystościach patriotycznych w Nowym Sączu i w Krakowie. W 2014 roku awansował do stopnia kapitana. Wielokrotnie odznaczany. Posiada m.in.: Złoty Krzyż Kombatancki (1999), tytuł „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza” oraz „Złote Jabłko Sądeckie”. Spotyka się z młodzieżą, której opowiada o swoim życiu, przyczyniając się do kształtowania świadomości patriotycznej młodego pokolenia.