Gimnazjaliści z Przysietnicy w Częstochowie i Oświęcimiu

Pisząc o jakimś wydarzeniu i dodając do niego określenie typu „życia”, „życiowy” wskazuje się niewątpliwie na jego niezwykłość i ważność. Tak można z całą odpowiedzialnością napisać o wyjeździe, w którym 9 kwietnia tego roku uczestniczyła młodzież klas trzecich gimnazjum z Przysietnicy wraz z wychowawczyniami i księdzem proboszczem. W tym dniu udali się do dwóch najważniejszych miejsc dla każdego Polaka: Częstochowy i hitlerowskiego obozu zagłady Auschwitz – Birkenau. Choć miejsca na mapie dzieli spora odległość, to jednak corocznie, na zakończenie nauki w gimnazjum młodzież z Przysietnicy odbywa tam swoją pielgrzymkę.

Częstochowa, dla nas Polaków, nawet niezależnie od wyznawanej religii ma swoje znaczenie symboliczne. To tutaj szukano oparcia w czasie różnych dziejowych zawirowań, to tutaj proszono i dziękowano. I tak do dzisiaj… W kwietniu na Jasną Górę przybywają szczególnie ludzie młodzi; maturzyści, gimnazjaliści, którzy kończą pewien etap swojej drogi życiowej i stają przed ważnymi wyborami. Dla jednych są to studia, pierwsza praca; dla innych wybór szkoły średniej. Ze swoimi intencjami zjawili się uczniowie przysietnickiego gimnazjum, którzy dziękowali za przyjęty niedawno sakrament bierzmowania oraz prosili o dobre wyniki z czekającego ich wkrótce egzaminu. Pani Częstochowskiej zawierzali też swoje osobiste prośby. Patrząc na rozmodlone i skupione twarze gimnazjalistów widać było ich wielkie wzruszenie związane z pobytem w tak ważnym dla każdego Polaka miejscu. Wielkość Jasnej Góry i jej niezwykły klimat odczuwalny był zresztą na każdym kroku podczas kilkugodzinnego pobytu; w czasie drogi krzyżowej na wałach, oglądania filmu p.t. „Cuda i łaski”, zwiedzania skarbca i zbrojowni, czy też wspinania się na 290 schodów górującej nad miastem wieży. Niewątpliwie pobyt tam dodał każdemu z pielgrzymujących sił duchowych, potrzebnych każdemu w dzisiejszym zabieganym świecie, naszpikowanym komputerami, telefonami i innymi „cudami” techniki zagłuszającymi tak często sumienie.

Kolejnym punktem na trasie pielgrzymki – wycieczki, zmuszającym do refleksji i zadumy był obóz zagłady Auschwitz – Birkenau. Choć dziś na szczęście to tylko muzeum, powoduje, że każdy, kto przekracza jego bramę staje się innym człowiekiem, nie potrafi myśleć takimi kategoriami, jak dotychczas. Nie można bowiem przejść obojętnie wobec wydarzeń, które rozegrały się ponad 70 lat temu, gdzie „ludzie ludziom zgotowali taki los”. Wiadomo, że hitlerowcy urządzili „fabrykę śmierci” dla milionów ludzi, niezależnie od wieku, narodowości, religii. Niektórzy „mieli szczęście” i umierali od razu po przyjeździe do obozu, inni w piekle przygotowanym przez nazistów musieli wcześniej doznać podeptania godności aby potem umrzeć. Przeżyć udało się nielicznym. Na szczęście ludzie pamiętają, Polacy pamiętają, ale też mieszkańcy innych narodowości. 9 kwietnia muzeum Auschwitz – Birkenau zwiedzały tłumy turystów z różnych zakątków świata. Można było dostrzec Włochów, Hiszpanów, Japończyków, Francuzów, mieszkańców Afryki, przedstawicieli krajów anglojęzycznych. Na pewno takie zainteresowanie losem zamordowanych w obozie daje nadzieję, że ofiara zabitych nie pójdzie w zapomnienie, a przyszłe pokolenia wyciągną naukę z tej, jakże bolesnej lekcji historii…

Niewątpliwie ten wyjazd nie należał do typowych wycieczek, gdzie panuje gwar, śmiech i radość. Odwiedzane miejsca, ich dostojeństwo, powaga i szacunek sprawiły, że gimnazjaliści z Przysietnicy „zaliczyli” lekcje z historii, patriotyzmu i religii na szóstkę. Jako wychowawcy możemy być dumni z takiej postawy młodzieży, która potrafi godnie się zachować, jednocześnie przecząc obiegowej opinii o złym wychowaniu młodego pokolenia. Jest to na pewno wycieczka życia, bo jeśli do Częstochowy czasem się udajemy, to ten, kto raz zobaczył obóz zagłady raczej tam nie pojedzie po raz kolejny… Ten jeden raz wystarczy na całe życie…

oprac Barbara Owsianka/Zespół Szkół – Szkoła Podstawowa i Gimnazjum w Przysietnicy