Dzieci uczyły się tolerancji w ZUS

W ramach „Europejskiego Dnia Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych” w nowosądeckim Oddziale ZUS odbyły się warsztaty terapii zajęciowej, w których uczestniczyły dzieci z II klasy Szkoły Podstawowej nr 7 i Prywatnej Szkoły Katolickiej przy parafii św. Heleny w Nowym Sączu.

Uczestnicy dowiedzieli się na czym polega tolerancja i jak należy postępować, aby niepełnosprawni nie czuli się dyskryminowani. Kinga Drelich, tłumaczka polskiego języka migowego, nauczyła uczestników migać podstawowe słowa takie jak: mama, tata, babcia, kocham cię. Każde dziecko migało poznane słowa oraz swoje imię i nazwisko.

Dzięki eksponatom przyniesionym przez przedstawicieli Nowosądeckiego Koła Polskiego Związku Niewidomych, dzieci zapoznały się z alfabetem Brajla, maszyną do pisania Brajlem, laskami, lupą, kartami do gry i innymi urządzeniami, które ułatwiają życie niewidomym.

Dużo wrażeń i emocji wzbudziła prezentacja umiejętności jazdy na wózku aktywnym przygotowana przez Konrada i jego rehabilitanta Pana Maćka, ze Stowarzyszenia Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niepełnosprawnych Ruchowo i Umysłowo „Nadzieja” w Nowym Sączu.

Jedną z wielu prac przygotowanych przez uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej „Nadzieja” były obrazy wyklejane małymi kulkami z bibuły. Zaproszone do wyklejania dzieci stwierdziły, że jest to świetna zabawa, lepsza niż gra na konsoli.

Nowosądecki ZUS, już od lat angażuje się w działalność na rzecz osób niepełnosprawnych. Dotychczas organizowane były spotkania z ekspertami instytucji na temat wsparcia osób niepełnosprawnych. Natomiast w tym roku chcieliśmy się skupić na edukacji najmłodszych mieszkańców naszego miasta. Podczas spotkania dużo mówiliśmy o tolerancji,  o tym, że bycie  „innym”  nie znaczy  „gorszym”  oraz o tym, że różnimy się między sobą. Poprzez  takie spotkania chcemy promować tolerancję i równouprawnienie, a przede wszystkim rozbudzić w dzieciach empatię w odniesieniu do osób niepełnosprawnych. Udało nam się to zrobić – dzieci były autentycznie zaciekawione. Zadawały pytania, które uświadomiły nam dorosłym – jak ważne  i trudne  dla nich  jest zrozumienie życia z niepełnosprawnością.

UM NS