Sądecki skansen z Tarczą Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza”

Na wniosek Prezydenta Miasta Nowego Sącza, podczas XV Sesji Rady Miasta, Sądecki Park Etnograficzny został odznaczony Tarczą Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza”. Odznaczenie odebrał dyrektor Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu Robert Ślusarek w towarzystwie zastępców: Zofii Pulit oraz Romana Kucia. Gratulacje złożyła przewodnicząca Rady Miasta Bożena Jawor wraz z wiceprzewodniczącymi oraz prezydent Ryszard Nowak.  

Robert Ślusarek dziękując za zaszczyt odznaczenia Tarczą Herbową, przypomniał o bogatej historii Sądeckiego Parku Etnograficznego i jego dynamicznym rozwoju na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci. Przekazał również podziękowania prezydentowi Ryszardowi Nowakowi za wspieranie ważnej dla naszego miasta działalności Sądeckiego Parku Etnograficznego i Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu.

Uzasadnienie do Uchwały o przyznaniu Sądeckiemu Parkowi Etnograficznemu Tarczy Herbowej „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza” przedstawiła przewodnicząca Rady Miasta Bożena Jawor.

Przez 40 lat swojego istnienia Sądecki Park Etnograficzny na trwałe wpisał się w kulturowy krajobraz Nowego Sącza i Małopolski, stając się jedną z największych turystycznych atrakcji naszego regionu. Nie można też przecenić jego roli w uchronieniu od zapomnienia i zniszczenia nie tylko dawnej drewnianej architektury Sądecczyzny, ale także tradycyjnej kultury ludowej w całym jej bogactwie i różnorodności.

Sądecki Park Etnograficzny to największe muzeum skansenowskie w Małopolsce, prezentujące architekturę drewnianą i tradycyjną kulturę ludową grup etnograficznych i etnicznych zamieszkujących obszar historycznej Sądecczyzny – Lachów Sądeckich, Pogórzan, Górali Sądeckich, Łemków, Niemców Galicyjskich i Cyganów Karpackich. Skansen obejmuje obszar 20 ha, podzielony na sektory przypisane poszczególnym grupom ludności oraz sektor dworski. W sumie to 78 ekspozycji architektonicznych, z których do najcenniejszych należą: siedemnastowieczny dwóch szlachecki z Rdzawy oraz trzy świątynie trzech różnych obrządków chrześcijańskich – rzymskokatolicka, greckokatolicka i ewangelicka.

Zabytki ludowej architektury drewnianej prezentowane w skansenie nie tylko unaoczniają bogactwo i różnorodność tradycyjnej kultury Sądecczyzny, ale także dają wyobrażenie o wyglądzie dawnej wsi. Sądecki Park Etnograficzny został bowiem zaprojektowany, jako „muzeum – wieś”, w celu jak najpełniejszego i najwierniejszego zaprezentowania kultury materialnej wsi sądeckiej w otoczeniu zbliżonym do naturalnego.
Integralnym elementem „muzeum – wsi” stanowi ożywienie ekspozycji prezentacją dawnych tradycji, obyczajów i zajęć wiejskich. Służą temu rozmaite działania edukacyjne podejmowane od początku istnienia skansenu. Szczególną rolę odgrywają folklorystyczne imprezy plenerowe organizowane na terenie Sądeckiego Parku Etnograficznego.
Można wówczas zapoznać się z zajęciami domowymi i rolniczymi, pracą rzemieślników, podziwiać występy zespołów folklorystycznych oraz inscenizacje zwyczajów i obrzędów. Imprezom towarzyszą nabożeństwa w przywróconych do kultu świątyniach, spektakle teatralne, konkursy i zabawy, degustacje potraw regionalnych, kiermasze rękodzieła i sztuki ludowej oraz wiele innych atrakcji.

Bez wątpienia rola jaką pełni już od wielu lat Sądecki Park Etnograficzny w życiu lokalnej, a także regionalnej społeczności zasługuje na docenienie poprzez przyznanie najwyższego wyróżnienia jakim dysponuje miasto Nowy Sącz i jego Rada Miasta. Tym bardziej, że w bieżącym roku Sądecki Park Etnograficzny obchodzi jubileusz 40-lecia istnienia, pełniąc przez cztery dekady rolę swoistego strażnika historii Sądecczyzny i przekazując bezcenną wiedzę dotyczącą naszej tożsamości kulturowej i społecznej kolejnym pokoleniom. Należy również pamiętać, że popularny skansen przyczyniał i nadal przyczynia się do promocji nie tylko miasta Nowego Sącza, ale całej Sądecczyzny, pokazując w ramach swojej codziennej działalności piękno i bogactwo historyczne sądeckiej ziemi.

źródło: UM Nowy Sącz