13 rocznica śmierci Jana Pawła II Pamiętamy!

13 lat temu zmarł Jan Paweł II. 2 kwietnia 2005 r. cały świat żegnał wielkiego papieża. Zabiły dzwony, były czuwania modlitewne i żałoba. Wiele osób z diecezji tarnowskiej pojechało do Rzymu, by uczestniczyć w pogrzebie papieża. Już wtedy wielkim pragnieniem wielu ludzi było wyniesienie Karola Wojtyły na ołtarze.

Jan Paweł II od początku lat 90 cierpiał na postępującą chorobą Parkinsona. Jego długoletnie zmagania z chorobą i starością były osobistym przykładem głoszonych na ten temat poglądów w których podkreślał godność ludzkiego cierpienia. 13 maja 1992 roku papież ustanowił nawet Światowy Dzień Chorego.

W czwartek 31 marca 2005 r gdy Jan Paweł II udał się do swej prywatnej kaplicy, doznał silnych dreszczy, po których dostał temperatury 39,6 stopnia. Był to początek ciężkiego szoku septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową. Wywołała je infekcja dróg moczowych w osłabionym chorobą Parkinsona i niewydolnością oddechową organizmie.

W sobotę 2 kwietnia 2015 r na plac św. Piotra zaczęły się zbierać tłumy wiernych. Po południu, oddech papieża stał się płytki, a nerki przestały działać prawidłowo. Papieski rzecznik Joaquin Navarro-Valls ogłosił śmierć w komunikacie, który przekazano dziennikarzom za pośrednictwem poczty e-mail. Kardynał Giovanni Battista ogłosił tę smutną nowinę wiernym: „Drodzy Bracia i Siostry. O godzinie 21:37, nasz umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II powrócił do domu Ojca. Módlmy się za Niego”.

W ciągu ostatnich dwóch dni życia nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu.

Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie.

Mszy świętej koncelebrowanej przez kolegium kardynalskie i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył dziekan kolegium, kardynał Joseph Ratzinger (później wybrany na nowego papieża – Benedykta XVI). W pogrzebie na placu św. Piotra uczestniczyło ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem santo subito („święty natychmiast”), przy pomocy których postulowali uznanie Jana Pawła II świętym „z woli ludu” i niezwłocznie. W całym Rzymie przed ekranami rozstawionymi w wielu miejscach miasta zgromadziło się 5 mln ludzi, w tym ok. 1,5 mln Polaków.

Po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku. Prosty grobowiec o głębokości 1,7 m, przykryty marmurową płytą z napisem „Ioannes Paulus II 1920-2005”, jest spełnieniem zapisu z testamentu, który mówił o „prostym grobie w ziemi”. Grobowiec Jana Pawła II znajduje w krypcie w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji znajduje się grobowiec św. Piotra.

Proces beatyfikacyjny był jednym z najkrótszych w historii Kościoła, rozpoczął się miesiąc po pogrzebie, a zakończył się sześć lat po śmierci. Natomiast kanonizacja Jana Pawła II odbyła się 27 kwietnia 2014 r.

Papieski pontyfikat trwał 27 lat. Jan Paweł II był papieżem pielgrzymem,  papieżem dialogu. Podczas uroczystości kanonizacyjnej, papież Franciszek ogłosił św. Jana Pawła II patronem rodzin.

W diecezji tarnowskiej powstają kościoły pw. św. Jana Pawła II, wiele wspólnot ma relikwie papieża. W parafialnych świątyniach są kaplice i obrazy Jana Pawła II. Liczna jest Rodzina Szkół, którym patronuje papież Polak.

Ważnym ośrodkiem kultu jest właśnie Stary Sącz, gdzie pozostał papieski ołtarz po uroczystościach kanonizacyjnych św. Kingi. 

Jesteśmy na Facebooku: Starosądeckie.info 

Wielkie poruszenie jakie wywołała wizyta Jana Pawła II w Starym Sączu, jaka miała miejsce 16.06.1999 roku, a także dokonanie kanonizacji bł Kingi przez samego papieża, tuż pod klasztorem, który stworzyła i w którym umarła, było zaczynem do kilku interesujących inicjatyw.

Pierwszą z nich była decyzja o pozostawieniu na stałe pięknego, drewnianego ołtarza polowego, wybudowanego specjalnie z okazji przybycia papieża. Ołtarz ten, autorstwa Zenona Andrzeja Remi, architekta mieszkającego w Zakopanem, ale pochodzącego ze znanej, nowosądeckiej rodziny Remi nawiązuje do góralskiej architektury pasterskiej.