15 osób zasłużonych dla Ziemi Sądeckiej

Kolejnych 15 osób dołączyło dzisiaj do zacnego grona Zasłużonych dla Ziemi Sądeckiej. Po kilku latach przerwy spowodowanej pandemią, dzisiaj starosta nowosądecki Marek Kwiatkowski i przewodniczący Rady Powiatu Nowosądeckiego Roman Potoniec, podczas uroczystej sesji Rady Powiatu Nowosądeckiego, dekorowali zasłużonych medalami. Spotkanie odbyło się w sali obrad Starostwa Powiatowego w Nowym Sączu, a wzięli w nim udział burmistrzowie i wójtowie z Sądecczyzny, radni powiatowi i gminni oraz przyjaciele wyróżnionych osób.

– Medale są przyznawane osobom, które wyróżniają się w pracy na rzecz lokalnej społeczności i rozsławiają Sądecczyznę w Polsce i poza jej granicami – mówił przewodniczący Rady Roman Potoniec. – Każda z uhonorowanych dzisiaj osób zasłużyła na docenienie za lata pracy społecznej i dbanie o naszą Małą Ojczyznę. Dziękuję za to, że pomimo różnych przeciwności nie poddajecie się i nadal realizujecie swoje pasje rozsławiając nasz region!

– Gratuluję wszystkim wyróżnionym – dodał starosta Marek Kwiatkowski. – Wasze zaangażowanie w sprawy społeczne i kulturalne oraz promocja Ziemi Sądeckiej przynosi wymierne korzyści. Nasz region jest postrzegany jako przyjazne, zielone i pełne atrakcji miejsce w Polsce. Nie do przecenienia jest również odpowiednie podejście mieszkańców do gości z Polski i zagranicy. Cieszę się, że Sądecczyzna ma tak wielu ambasadorów działających w różnych dziedzinach. Gratuluję i życzę niegasnącej pasji i radości z tego, co robicie!

Medal „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” otrzymali:

Władysław Kolarski – lekarz pediatra i wieloletni dyrektor Ośrodka Zdrowia w Muszynie, od ponad 50 lat związany z Miastem i Gminą Uzdrowiskową Muszyna. Przez 40 lat kierował pracą ośrodka zdrowia mierząc się z trudnymi ekonomicznie i społecznie czasami oraz  możliwościami rozwoju. Specjalizacja lekarska Władysława Kolarskiego to pediatria, jednakże ograniczona lokalnie dostępność do lekarzy sprawiła, iż bardzo szybko stał się lekarzem całych rodzin. Wiele osób mogło liczyć na jego pomoc i wsparcie. Pan Władysław należy do osób otwartych i ciepłych, dlatego tak chętnie studenci medycyny zarówno kierunków lekarskich, jak i pielęgniarskich wybierali publiczną przychodnię na miejsce realizacji praktyk. To osoba, dla której każdy człowiek ma ogromne znaczenie. Władysław Kolarski wielokrotnie pomagał pacjentom poza godzinami swojej pracy, bardzo często w weekendy,  nie przyjmując wynagrodzenia, nie zwracając uwagi czy jest to mieszkaniec Muszyny, kuracjusz, pacjent jego przychodni czy innej. Chętnie uczestniczy i angażuje się jako wolontariusz w Parafialnym Oddziale Caritas w Muszynie oraz Interdyscyplinarnym Zespole do Spraw Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie prowadzonym przez Ośrodek Opieki Społecznej w Muszynie. Swoją aktywność traktuje zawsze w kategoriach służby bliźniemu. Władysław Kolarski jest oddany swojemu powołaniu, dlatego przechodząc na emeryturę w 2011 roku nie zakończył pracy jako lekarz rodzinny. Swoją misję kontynuuje do dnia dzisiejszego, pracując w SPZPOZ w Muszynie. Jednym z wyrazów sympatii i uznania wobec jego osoby było zajęcie wysokiego 3. miejsca (spośród 15 zgłoszonych lekarzy) w plebiscycie „Twój sądecki lekarz rodzinny”, organizowanym w 2019 roku przez Fundację Sądecką.

Stanisław Król – nauczycielem muzyki w Szkole Podstawowej w Ptaszkowej i członek Orkiestry Dętej w Ptaszkowej. Został też kapelmistrzem orkiestry, a funkcję tę sprawował do 2020 roku. W 1997 roku założył chór mieszany i został jego dyrygentem. Od początku istnienia zespołu regionalnego „Echo Jaworza” jest jednym z jego muzyków. Przygotowuje też repertuar, w którym znajdziemy zarówno muzykę klasyczną, rozrywkową, religijną, patriotyczną, jak i ludową. We wszystko, co czyni, wkłada ogrom serca, poświęcając swój wolny czas. Programy artystyczne zespołu wykonywane są na bardzo wysokim poziomie i cieszą się dużym zainteresowaniem. Dowodem na to jest udział w Wojewódzkich Przeglądach Orkiestr Dętych „Echo Trombity”, podczas których zespół zdobywał I i II  miejsca oraz liczne wyróżnienia. Stanisław Król jest zaangażowany w działalność na rzecz krzewienia szeroko rozumianej kultury. Jest osobą skromną i lubianą przez członków zespołów, a także poważaną przez lokalne władze i społeczność Ziemi Grybowskiej. Jego bezinteresowna działalność na rzecz upowszechniania i rozwoju kultury na terenie województwa małopolskiego jest oceniana niezwykle wysoko.

Jan Łuszczewski – goprowiec, który w szeregi górskiego pogotowia wstąpił w 1980 roku, podtrzymując w ten sposób tradycje rodzinne. Od początku swojej działalności był wyjątkowo aktywny zarówno jako ratownik liniowy pełniący służbę górską na najtrudniejszych jej odcinkach, jak również niestrudzony inicjator przedsięwzięć poprawiających bezpieczeństwo. Od 1990 roku pełni społeczną funkcję prezesa Zarządu Grupy Krynickiej GOPR. Przez ten czas pozyskał wiele instytucji i ludzi, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do poprawy warunków działania Grupy Krynickiej. Były to m.in.: remonty dyżurek, wybudowanie profesjonalnej wieży treningowej ze sztuczną ścianą do wspinaczki przy Stacji Centralnej Grupy Krynickiej GOPR, która umożliwia szkolenie ratowników w ratownictwie specjalistycznym. Jest jedynym tego rodzaju obiektem w dyspozycji GOPR i jednym z nielicznych istniejących w Polsce. Jan Łuszczewski jest współtwórcą nowoczesnego systemu i struktury ratownictwa górskiego w Polsce. Doskonała znajomość topografii terenu, świetna kondycja fizyczna i bardzo dobre umiejętności jazdy na nartach predysponują go do grona czołowych ratowników. Na służbę liniową poświęca rocznie średnio około trzystu godzin. W całym okresie swojej działalności ratowniczej był uczestnikiem 27 wypraw ratunkowych, prowadzonych głównie w ekstremalnie trudnych warunkach zimowych. Jego zaangażowaniu i ofiarności wielu turystów zawdzięcza zdrowie i życie. Poświęcając sporo czasu problemom GOPR, udziela się również na rzecz środowiska lokalnego. Kierując pracą Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej w Krynicy-Zdroju, doprowadził m.in. do wybudowania jednej z najnowocześniejszych w Polsce oczyszczalni ścieków w Krynicy-Zdroju i budowy ekologicznego wysypiska śmieci dla Gminy Krynica-Zdrój. Stał się też współinicjatorem budowy i budowniczym kolei gondolowej na Jaworzynę Krynicką. Obecnie stara się o rozbudowę tras zjazdowych i biegowych dla czynnego uprawiania sportu i rekreacji. Od wielu lat działa społecznie w Krynickim Towarzystwie Hokejowym, zasiadając w Zarządzie klubu. W latach 1995-1999, pełniąc funkcję prezesa KTH przez dwie kadencje, doprowadził drużynę seniorów do zdobycia srebrnego i brązowego medalu w rozgrywkach polskiej ligi hokeja na lodzie. W tym okresie wprowadził także z dobrymi wynikami do rozgrywek ligowych wszystkie roczniki młodych adeptów hokeja. Jan Łuszczewski od wielu lat działa również na forum samorządu terytorialnego, pracując nad ciągłym doskonaleniem wizerunku Krynicy-Zdroju oraz poprawy warunków życia i pracy mieszkańców uzdrowiska. Jest bezinteresowny, koleżeński, szanowany i lubiany przez ratowników i mieszkańców Sądecczyzny. Za swoje dokonania został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Wincenty Motyka – wieloletni nauczyciel zawodu w Zespole Szkół Zawodowych im. Stanisława Staszica w Grybowie. Odszedł na emeryturę w 1997 roku po 35 latach pracy w szkole. Jednak najbardziej jest znany ze swoje działalności społecznej jako strażak ochotnik w Białej Wyżnej. W latach 70. ubiegłego stulecia przez trzy kadencje był prezesem OSP Biała Wyżna. Kiedy doszło do połączenia OSP Biała Wyżna i OSP Grybów, rozpoczęła działalność OSP Grybów-Biała, której pierwszym prezesem był właśnie Wincenty Motyka. Dzięki jego odwadze oraz dbałości o sprzęt, jednostka jest jedną z najbardziej mobilnych w Powiecie Nowosądeckim. Pod koniec ubiegłego wieku ponownie objął funkcję prezesa OSP Grybów-Biała i przystąpił do kapitalnego remontu budynku remizy i wymiany na nowe trzech samochodów gaśniczych. Jako prezes dowodził wieloma akcjami ratowniczymi, a w szczególności podczas usuwania skutków powodzi w 1997 roku oraz 2001 roku na terenie miasta i gminy Grybów. Z jego inicjatywy powstały młodzieżowe drużyny pożarnicze. Wincenty Motyka od ponad 60 lat funkcjonuje w strukturach ochotniczych straży pożarnych, dając wzór całkowitego oddania dla spraw ochrony przeciwpożarowej. W uznaniu jego zasług walne zebranie OSP Grybów-Biała w 2022 roku nadało mu tytuł Honorowego Prezesa OSP Grybów-Biała. Odznaczony został również Złotym Krzyżem Zasługi oraz Złotym Znakiem Związku w 2000 roku. Oprócz służby strażackiej, Wincenty Motyka był przez kilka kadencji radnym w Radzie Miasta Grybowa.

Janusz Pasiut – trener piłki siatkowej. Jest prezesem Międzyszkolnego Uczniowskiego Klubu Sportowego „Poprad” Stary Sącz. Uczy również wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 2 w Starym Sączu. To zasłużony działacz Małopolskiego Związku Piłki Siatkowej. Jest prekursorem siatkówki plażowej w województwie małopolskim i wychowawcą wielu roczników uzdolnionych siatkarek – juniorek reprezentantek Polski. Jego dużym sukcesem było wprowadzenie „Popradu” Stary Sącz do II ligi piłki siatkowej. Pod wodzą Janusza Pasiuta zajmowały one miejsca na podium w Małopolskiej Lidze Kobiet, mistrzostwach województwa w kategorii juniorek, ćwierćfinałach Mistrzostw Polski w kategorii juniorek i kadetek, Mistrzostwach Polski oraz Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży w siatkówce plażowej. Dzięki takim projektom jak Siatkarski Ośrodek Szkolny, którego Janusz Pasiut jest koordynatorem, siatkówka cieszy się dużym zainteresowaniem, a młode siatkarki już od najmłodszych lat mają możliwość sportowego rozwoju i profesjonalnej opieki. W szkołach powstawały specjalne klasy objęte programem SOS. Janusz Pasiut jest pomysłodawcą i koordynatorem Akademii Siatkarskiej, która w zamyśle jest przygotowaniem do profesjonalnego treningu realizowanego w Siatkarskich Ośrodkach Szkolnych. Prowadzi też Akademię Talentów Powiatu Nowosądeckiego w Piłce Siatkowej Dziewcząt. W 2019 roku Rada Miejska w Starym Sączu przyznała Januszowi Pasiutowi Odznakę Honorową Starego Sącza. W 2013 roku został wyróżniony Jabłkiem Sądeckim z okazji 15-lecia Powiatu Nowosądeckiego.

Ks. kan. Albin Samborski – w latach 1989-2021 pełnił funkcję proboszcza parafii pw. Nawiedzenia NMP w Lipnicy Wielkiej. To jedna z najstarszych parafii na Sądecczyźnie. Kościół został ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego i stanowi niezwykle cenny zabytek. Podczas opieki sprawowanej przez 32 lata przez ks. kan. Albina Samborskiego obiekt był odnawiany i gruntownie wyremontowany. Dodatkowo wybudowano dzwonnicę, przebudowano chór, odnowiono ołtarze, uporządkowano obejście kościoła i wyremontowano plebanię. Czas pracy w parafii to nie tylko dbałość o budynek kościoła, ale także troska o dobro duchowe parafian. W ciągu 32 lat ks. kan. Albin Samborski niósł posługę duszpasterską zachęcając parafian do współtworzenia Kościoła. Powstało kilkanaście róż różańcowych kobiecych i męskich, Liturgiczna Służba Ołtarza i Dziewczęca Służba Maryjna. Działa też Rada Parafialna oraz Caritas. Od kilku lat ksiądz jest organizatorem pieszej pielgrzymki do Sanktuarium Maryjnego w Bruśniku. Zainicjował również cykliczny koncert kolęd przed pasterką w wykonaniu Zespołu Regionalnego Lipniczanie, na który przybywają goście z całej Sądecczyzny.

Druh Antoni Baran – prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Zabrzeży w gminie Łącko (od 1996 roku). Jest skarbnikiem w Zarządzie Oddziału Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Nowym Sączu. Dodatkowo jest prezesem Zarządu Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Łącku i zastępcą przewodniczącego Rady Parafialnej w Zabrzeży. Dzięki zaangażowaniu druha Antoniego Barana ufundowano sztandar dla jednostki OSP oraz pozyskano wiele sprzętu i samochód pożarniczy. Wyremontowano również remizę OSP Zabrzeż oraz zagospodarowano jej otoczenie. Dzięki jego działalności, mimo znacznej migracji młodzieży w inne rejony kraju i poza jego granice, OSP  w Zabrzeży liczy obecnie 50 członków w tym strażaków w Młodzieżowej Drużynie Pożarniczej. Druh Antoni Baran to bohater i uczestnik wielu akcji ratowniczo-gaśniczych. Swoim doświadczeniem chętnie dzieli się z młodszym pokoleniem, przekazując wiadomości i umiejętności strażakom ochotnikom OSP z Powiatu Nowosądeckiego. Jako prezes Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Łącku przeprowadził tę organizację przez trudne realia rynkowe, zapewniając jej dobre funkcjonowanie oraz miejsca pracy dla wielu mieszkańców gminy Łącko. Będąc wiceprzewodniczącym Rady Parafialnej dba o sprawy gospodarcze parafii oraz kościoła. Druh Antoni Baran udziela się społecznie i charytatywnie. Za swoją działalność został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Znakiem Związku OSP, Medalem Honorowym im. Bolesława Chomicza, Złotym Jabłkiem Sądeckim.

Druh Henryk Czerwińczak – prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Żegiestowie (od 2001 roku). Wieloletni sekretarz Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP w Muszynie. W latach 1994 – 2014 był sołtysem Żegiestowa oraz sekretarzem stowarzyszenia Sądeckich Sołtysów. Przed 20 lat pełnił funkcję ławnika sądowego. Działając w OSP Żegiestów zaangażował się w budowę remizy, przyczynił się do pozyskania czterech samochodów pożarniczych, aktywnie uczestniczył w usuwanie skutków powodzi jakie nawiedzały Sądecczyznę w latach 1997, 2001 oraz 2010. Był inicjatorem założenia Towarzystwa Przyjaciół Żegiestowa. Dzięki jego staraniom pozyskano środki unijne na centrum kształcenia „Wioska internetowa – kształcenie na odległość na terenach wiejskich”.  Dzięki temu programowi została wyposażona pracownia komputerowa, z której korzystają najmłodsi mieszkańcy. Druh był pomysłodawcą budowy kładki granicznej w Żegiestowie łączącej Polskę i Słowację oraz inicjatorem współpracy ze strażakami ze Słowacji. Jego otwartość i zaangażowanie sprawiają, że cieszy się powszechnym szacunkiem i uznaniem. Henryk Czerwińczak dał się poznać jako osoba aktywna i otwarta na potrzeby mieszkańców Ziemi Sądeckiej. Jego wysokie kompetencje zawodowe i profesjonalizm w rozwiązywaniu problemów ochrony przeciwpożarowej zjednały mu uznanie przełożonych i środowiska pożarniczego. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Złotym Znakiem Związku.

Jan Golonka – samorządowiec, mgr inż. ogrodnictwa. Urodził się w Kadczy, w gminie Łącko. W 1979 r. ukończył studia na Wydziale Ogrodnictwa Akademii Rolniczej w Krakowie, jest ponadto absolwentem studiów podyplomowych z zakresu zarządzania w administracji publicznej. W latach 1979 – 1981 pracował w Spółdzielni Ogrodniczej Ziemi Sądeckiej w Nowym Sączu. W latach 1981 – 1987 był nauczycielem w Szkole Rolniczej w Podegrodziu. Pracę na rzecz samorządu rozpoczął w 1990 r. kiedy został członkiem Rady Gminy w Łącku i jej przewodniczącym. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje. W momencie powołania Sądeckiej Miejskiej Strefy Usług Publicznych został jej wiceprzewodniczącym. Od 1998 r. do 2014 r. pełnił funkcję starosty nowosądeckiego zyskując miano dobrego samorządowca. Od 2008 r. jest członkiem Zarządu Związku Powiatów Polskich oraz przedstawicielem ZPP w Zespole ds. Administracji Publicznej i Bezpieczeństwa Obywateli Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. Obecnie jest prezesem Zarządu Sądeckiej Grupy Producentów Owoców i Warzyw „Owoc Łącki” Sp. z o.o. Jako radny gminy Łącko, a później jako starosta nowosądecki, aktywnie działał na rzecz społeczności lokalnej i był otwarty na potrzeby mieszkańców. Realizując swoje zadania stawiał sobie za cel przede wszystkim podnoszenie poziomu edukacji, dbałość o bezpieczeństwo, a w szczególności poprawę infrastruktury drogowej. Powiat Nowosądecki w okresie sprawowania kadencji starosty Jana Golonki przekazał mieszkańcom Sądecczyzny ponad 316 km nowych nawierzchni dróg, 62 km chodników oraz 52 nowe obiekty mostowe. W swoich działaniach koncentrował się na zapewnianiu stałego dostępu do opieki zdrowotnej poprzez m.in. wsparcie finansowe czy podnoszenie jakości i oferty usług świadczonych przez placówki medyczne prowadzone przez powiat (szpital i pogotowie). Czynnie  propagował kulturę i sztukę wśród dzieci i młodzieży, promował sport. Jako przewodniczący Konwentu Powiatów Województwa Małopolskiego (2002 – 2010) organizował pracę konwentu i podejmował działania mające na celu analizę i rozwiązywanie bieżących problemów powiatów oraz integrowanie i obronę tych interesów. W tym celu podejmował współpracę z administracją rządową i samorządową, a także z innymi instytucjami z obszaru naszego województwa. We wszystkich podejmowanych działaniach wykazuje się etyką i wrażliwością. Poprzez swoją społeczną i zawodową aktywność znacząco przyczynił się do kształtowania pozytywnego wizerunku Sądecczyzny. Jego zaangażowanie na rzecz Ziemi Sądeckiej zostało docenione i uhonorowane licznymi odznaczeniami, wśród których znajduje się m.in. odznaczenie BENE MERITUS za szczególną troskę o dobro i rozwój polskich powiatów. To wyraz uznania za tworzenie powiatów w Polsce, w którym Jan Golonka brał czynny udział 20 lat temu i przez kilkanaście lat sprawowania funkcji starosty. Bo to właśnie tutaj, na Sądecczyźnie powstał powiat pilotażowy – Sądecka Strefa Usług Publicznych. Odznaczony także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za całokształt działań na rzecz rozwoju samorządu w Polsce. Jako gorący orędownik spraw naszego regionu i Małopolski został odznaczony m.in.:  Medalem „Zasłużony dla rolnictwa” przyznawanym przez ministra rolnictwa, „Złotym Medalem za zasługi dla Obronności Kraju” nadanym przez Ministra Obrony Narodowej, Złotą Odznaką Honorową Krzyż Małopolski, Medalem za zasługi dla Województwa Małopolskiego,  Złotym Medalem za zasługi dla Policji, Medalem „Zasłużony dla Pożarnictwa Ziemi Sadeckiej”.

Zygmunt Paruch – wieloletni samorządowiec. Przez 28 lat zasiadał w radach gmin i Radzie Powiatu Nowosądeckiego. W latach 1990-1998 radny I i II kadencji, przewodniczący Rady Gminy Gródek n/Dunajcem. Od 1998 roku radny Rady Powiatu Nowosądeckiego I, II, III, IV, V kadencji. W latach 1998-2006 członek Zarządu Powiatu Nowosądeckiego. W latach 2006-2010 wiceprzewodniczący Komisji Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Leśnictwa RPN, członek Komisji Budżetowej RPN. W latach 2010-2014 przewodniczący Komisji Statutowej RPN, członek Komisji Budżetowej Rady Powiatu Nowosądeckiego. Od 2014 do 2018 roku przewodniczący Rady Powiatu Nowosądeckiego. Był założycielem i pierwszym przewodniczącym Zarządu Związku Gmin Jeziora Rożnowskiego oraz pierwszym prezesem Sądeckiej Organizacji Turystycznej. Od 1981 roku związany zawodowo z energetyką. Zatrudniony w Zespole Elektrowni Wodnych w Rożnowie, obecnie TAURON Ekoserwis Spółka z o.o., w której przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej aż do prezesa Zarządu. Działa w strukturach OSP: w latach 1995-2000 był wiceprezesem Zarządu OSP w Rożnowie (członek OSP od początku 1980 r.), w latach 2000-2005 pełnił funkcję prezesa Zarządu Oddziału Gminnego OSP RP w Gródku nad Dunajcem, od 2006 do teraz jest wiceprezesem Zarządu Powiatowego OSP RP w Nowym Sączu. Był aktywnym członkiem Związku Zawodowego „Solidarność”. Przez 20 lat wspólnie z żoną prowadził Poradnię Rodzinną. Swoje bogate doświadczenie zawodowe i życiowe wykorzystuje w służbie Małych Ojczyzn. Za swoją pracę na rzecz rozwoju lokalnego społeczeństwa Zygmunt Paruch był nagradzany i odznaczany. Otrzymał m.in.: nagrodę ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Srebrną Odznakę „Zasłużony dla Energetyki”, Złoty Medal „Za zasługi dla Pożarnictwa”, Krzyż Województwa Małopolskiego, przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za aktywny udział w przemianach demokratycznych w Polsce. Ponadto otrzymał również Medal Zasługi dla Policji, Złoty Krzyż Zasługi z okazji 90-lecia niepodległości, Odznakę honorową „Za zasługi dla Energetyki”, Złoty Znak Związku OSP RP.

Zofia Pawłowska – emerytowana nauczycielka. Pracowała w szkołach podstawowych w Posadowej Mogilskiej, Królowej Górnej i Kamionce Wielkiej. W tej ostatniej przez kilka lat pełniła funkcję dyrektora i zastępcy dyrektora, przyczyniając się do istotnej poprawy warunków nauczania. Podczas pracy zawodowej w szkole w Kamionce Wielkiej została komendantem Hufca ZHP, realizując przez wiele lat harcerskie cele wychowawcze wśród dzieci i młodzieży. Po odejściu na emeryturę wspólnie z księdzem założyła Parafialny Klub „Bartolomeus”, który zajmował się organizacją działalności kulturalnej, sportowej i turystycznej dla młodzieży i dorosłych. Założyła również kabaret „Prowizorka” w ramach działalności Klubu Emerytów w Kamionce Wielkiej – sama pisze teksty będąc jednocześnie reżyserem spektakli. Należy też do „Klubu 3 razy R” przy Gminnym Ośrodku Kultury w Kamionce Wielkiej promującego w szczególności rękodzieło ludowe. Zasługą pani Zofii jest zbieranie materiałów i opracowane tekstu do wydawnictwa „Ocalić od zapomnienia – wspomnienia” – publikacja zawiera świadectwa mieszkańców Kamionki Wielkiej i Popardowej, którzy doświadczyli gehenny wojennej i otarli się o śmierć w czasie II wojny światowej. Zofia Pawłowska jest aktywną, inspirującą innych i skromną osobą. Jej mottem są słowa świętego Jana Pawła II „Człowiek jest tyle wart, ile może dać drugiemu człowiekowi”.

Michał Piotrowski – pedagog i artysta fotografik. Absolwent Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1997 roku mieszka  w Nowym Sączu gdzie pracuje jako pedagog i artysta fotografik. Po raz pierwszy zaprezentował swoje prace w 1986 roku na wystawie „Kwiat róży”. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmuje fotografia portretowa i socjologiczna – często tworzona w dawnych, szlachetnych technikach fotograficznych. Michał Piotrowski przez aktywną działalność artystyczną propaguje i rozsławia kulturę i piękno Sądecczyzny – ukazuje i zatrzymuje na zdjęciach bezcenne dziedzictwo kulturowe. Jest autorem i współautorem 87 wystaw indywidualnych, 73 zbiorowych w kraju oraz 9 wystaw za granicą. Od 2006 roku prowadzi stacjonarne warsztaty fotograficzne w Zespole Szkół Katolickich w Nowym Sączu. W 2017 roku został przyjęty w poczet członków Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców. Został też uhonorowany Medalem „Za Zasługi dla Fotografii Polskiej”, I miejscem za oryginalność w I Ogólnopolskim Festiwalu Fotografii Przyrodniczej i Krajobrazowej w Krynicy-Zdroju, I miejscem w Otwartym Konkursie Fotograficznym „Rzeki i potoki Sądecczyzny”, III miejscem w ogólnopolskim konkursie fotograficznym „Skarby  Małopolski” oraz innymi.

Iwona Romaniak – społecznik i osoba o wielkim sercu. Stara się pomagać każdemu potrzebującemu działając w organizacjach pozarządowych. W latach 2013 – 2017 była prezesem Małopolskiej Fundacji Przyjaźni Polsko-Ukraińsko-Słowackiej „Braterstwo”, w 2017 r. założyła Fundację Bratnia Dusza. Jest wrażliwa na krzywdę innych, szczególnie tych najmłodszych. Motto fundacji brzmi: „Budujemy mosty przyjaźni tam, gdzie inni stawiają bariery”. Pani Iwona udziela pomocy każdemu, niezależnie od narodowości, wyznania czy kultury, bo dla niej każdy człowiek jest ważny. Pokazuje, że można i warto pomagać. Podczas pracy w fundacji „Braterstwo” zorganizowała przyjazd kilkuset dzieci pochodzących z bardzo ubogich rodzin, pokrzywdzonych przez działania wojenne na Ukrainie oraz dzieci i młodzieży uzdolnionej artystycznie. Wielokrotnie organizowała pomoc humanitarną (materiały opatrunkowe, jedzenie, ubrania), które trafiały do najbardziej potrzebujących na Wschodzie. Prowadzi akcję „Książka dla Polonii” promując polską kulturę i język. Dzięki tej akcji, na Ukrainie powstały nowe biblioteki, a inne zostały doposażone. Zebrano łącznie ponad 18 tysięcy książek. Kolejną dużą akcją zainicjowaną przez panią Iwonę jest zbiórka materiałów szkolnych dla Polonii prowadzona w Krynicy-Zdroju i w Nowym Sączu oraz zbiórka darów dla rodaków ze Wschodu, w szczególności dla dzieci z domów dziecka i podopiecznych hospicjum we Lwowie.

Mieczysław Smyda – dyrygent, skrzypek i pedagog. Ukończył studia na Wydziale Instrumentalnym w klasie skrzypiec Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest też absolwentem studiów podyplomowych na Wydziale Wokalno-Instrumentalnym Akademii Muzycznej w Katowicach o specjalności „kameralistyka” oraz studiów podyplomowych na Wydziale Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu Akademii Muzycznej o specjalności „dyrygentura symfoniczno-operowa”. Otrzymał dyplom ukończenia studiów podyplomowych AGH w Krakowie w zakresie nowoczesnych metod zarządzania i organizacji pracy placówki edukacyjnej. Jako dyrygent i skrzypek brał udział w wielu prestiżowych wydarzeniach kulturalnych w Polsce i zagranicą. Jest też inicjatorem licznych wydarzeń kulturalnych w swoim regionie. Przez ponad 20 lat był związany zawodowo z Krynicką Orkiestrą Zdrojową, w której pełnił funkcję kierownika artystycznego i koncertmistrza. Stałym miejscem występów Orkiestry Zdrojowej jest Sala Koncertowa Pijalni Głównej. W okresie letnim, przy sprzyjających warunkach pogodowych muzycy zasiadają w muszli koncertowej na deptaku, nieopodal Pijalni Głównej. Orkiestra przez lata działalności wypracowała bogaty i różnorodny repertuar. Jako kierownik muzyczny, pan Mieczysław zrealizował kilkadziesiąt programów artystycznych, które były emitowane w ogólnopolskich stacjach telewizyjnych, w tym m.in. cykl „Uśmiechnij się z Kiepurą” oraz „W rytmach Kryniczanki”. Wielokrotnie występował na Festiwalu im. Jana Kiepury na koncertach głównych grając z wybitnymi gwiazdami polskich i zagranicznych scen operowych. W swoim dorobku ma również liczne nagrania płyt CD i DVD. Jest założycielem i dyrektorem artystycznym Orkiestry Arte Symfonico, którą tworzy grono wybitnych instrumentalistów. W swoim dorobku muzycy mają udział w prestiżowych wydarzeniach muzycznych. Prowadzi także działalność dydaktyczną w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Nowym Sączu oraz pełni funkcję kierownika jej filii w Krynicy-Zdroju. Współpracuje z amatorskim zespołem Krynickiego Studia Baletowego im. Wł. Szlęka wspierając go merytorycznie. Za zasługi w dziedzinie dziedzictwa kulturowego otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz „Złote Jabłko Sądeckie”. (W imieniu Mieczysława Smydy nagrodę odebrała Marta Adamczyk).

Ks. prałat Jan Wąchała jest proboszczem Parafii pw. Św. Jana Chrzciciela w Przysietnicy w gminie Stary Sącz. Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1975 roku, a w Przysietnicy pracuje od roku 1985. W roku 2020 ks. prałat Jan Wąchała obchodził jubileusz 45-lecia kapłaństwa i 35-lecie posługi proboszcza w Parafii w Przysietnicy. Ks. prałatowi przypadło w udziale budowanie (od 1988 roku) parafialnej świątyni. Zwieńczeniem tego dzieła była konsekracja kościoła, dokonana przez ordynariusza tarnowskiego bpa Andrzeja Jeża w 2018 roku. Świątynia powstawała sukcesywnie, dzięki temu jest bardzo interesująca pod względem architektonicznym, a jej wystrój jest dopracowany i harmonijny. Prałat Jan Wąchała jest także kapłanem, który wkłada wiele serca w troskę o całą społeczność wykraczając swoimi działaniami poza granice zwykłych obowiązków duszpasterza. Jest  postrzegany jako człowiek oddany służbie bliźniemu, który z ogromną wrażliwością troszczy się o każdy aspekt życia wspólnoty. W czasie posłannictwa kapłańskiego, przez wiele podejmowanych działań, dał się poznać również jako przyjaciel młodzieży. Otwartość ks. Jana Wąchały na ludzkie potrzeby i gotowość służenia dzieciom, młodzieży, rodzinom i starszym osobom zjednały mu wiele uznania i wdzięczności.

Uroczystość uświetnił występ regionalnego Zespołu „Cacani” w składzie: Kacper Michalik – trąbka,  Łukasz Kowalik – klarnet, Jakub Sromek – prym, Damian Cwynar – altówka, Dawid Kocoń – basy oraz kapeli młodzieżowej działającej przy SP w Zagorzynie