Dziś Wszystkich Świętych. Dzień zadumy nad tajemnicą życia i śmierci

1 listopada obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych. W polskiej tradycji to dzień zadumy i nawiedzania grobów bliskich. W tym roku z powodu epidemii od 31 października do 2 listopada cmentarze są zamknięte.

Zgodnie z dekretem wydanym na polecenie papieża Franciszka przez Penitencjarię Apostolską, w tym roku odpust zupełny za zmarłych można uzyskać poprzez nawiedzenie cmentarza i modlitwę za zmarłych, choćby tylko w myśli, nie tylko od 1 do 8 listopada, ale w osiem dni dowolnie wybranych przez poszczególnych wiernych przez cały miesiąc listopad; dni te mogą być od siebie oddzielone.

Odpust zupełny związany ze Wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych, dla tych, którzy pobożnie nawiedzają kościół lub kaplicę i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, może być przeniesiony na jakikolwiek inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych wiernych.

Do uzyskania odpustu zupełnego należy spełnić trzy zwyczajne warunki: spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencji Ojca Świętego.

Ponadto na mocy watykańskiego dekretu osoby starsze, chore oraz pozostałe, które nie mogą opuścić domu, na przykład z powodu restrykcji nałożonych przez władze w ich miejscach pobytu – mogą uzyskać odpust zupełny poprzez duchową łączność ze wspólnotą wiernych, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte, oraz wykluczają wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mają intencję, kiedy to tylko będzie możliwe spełnić trzy zwyczajne warunki oraz pomodlą się za zmarłych lub albo, jeśli podejmą medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych, lub też, jeśli wypełnią uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego życia.

Dla tych którzy odeszli w nieznany świat,

płomień na wietrze

kołysze wiatr.

Dla nich tyle kwiatów

pod cmentarnym murem

i niebo jesienne

u góry.

Dla nich harcerskie warty

i chorągiewek gromada,

i dla nich ten dzień

– pierwszy dzień listopada.

/”Dla tych, którzy odeszli” – Gellnerowa Danuta/

Żal że się za mało kochało

Że się myślało o sobie

Że się już nie zdążyło

Że było za późno

/Jan Twardowski „Żal” [fragm.]/