Géza Cséby uhonorowany złotą odznaką „Za zasługi dla Miasta i Gminy Stary Sącz”

Podczas pierwszego dnia Jarmarku Rzemiosła w Starym Sączu Cséby Géza -poeta, tłumacz, znawca literatury, w którego żyłach płynie polska i węgierska krew – został odznaczony złotą odznaką „Za zasługi dla Miasta i Gminy Stary Sącz”. Odznaczenie wręczyła Ewa Zielińska, przewodnicząca Rady Miejskiej i wiceburmistrz Kazimierz Gizicki.

–Rada Miejska w Starym Sączu na wniosek Burmistrza postanowiła uhonorować złotą odznaką naszego starosądeckiego przyjaciela, dzięki któremu zaowocowała przyjaźń polsko-węgierska –mówiła przewodnicząca Ewa Zielińska.

–Cséby Géza to Nasz Wspaniały Ambasador –powiedział wiceburmistrz Kazimierz Gizicki -zainteresowany tym co dzieje się, nie tylko w Polsce ale i w Starym Sączu. Zawsze jak w mediach coś niepokojącego się pojawi to dzwoni i pyta, czy u nas wszystko w porządku. Czy woda i wiatr nam nie zagrażają. Wspaniały serdeczny przyjaciel Starego Sącza. Serdecznie Mu dziękuję!

-Jestem wzruszony, nie spodziewałem się tego, dlatego bardzo przepraszam, że nie mam dzisiaj garnituru i białej koszuli z krawatem -powiedział z uśmiechem na twarzy Cséby Géza –przyjechałem do Was dzisiaj z moimi przyjaciółmi. Wszystkim bardzo podoba się Stary Sącz. Tak naprawdę można pojechać wszędzie, ale jak się chce poznać Polskę to trzeba odwiedzić Stary Sącz, Piwniczną i Sądecczyznę. Jeszcze raz bardzo serdecznie dziękuję. 

Przypomnijmy:

Geza Cseby, urodzony w 1947 roku w Keszthely, węgierski poeta, pisarz, tłumacz literatury pięknej i kulturoznawca. Jego matką była Polka, Halina Waroczewska, która trafiła na Węgry, jako uchodźca z Polski we wrześniu 1939 roku. Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu im. E.Loranda  Eötvösa oraz Wyższej Szkoły Finansów i Księgowości w Budapeszcie. Po studiach pracował w Urzędzie Miasta w Keszthely. Debiutował w roku 1983 na łamach dwumiesięcznika Somogy, ale pierwsze jego tłumaczenia ukazały się w prasie społeczno-kulturalnej już w roku 1960. Jest redaktorem kwartalnika, członkiem redakcji czasopism Pannon Tükör (czyli Lustro Pannońskie) i Magyar Jövő (czyli Węgierska Przyszłość). Był do 2008 roku dyrektorem Centrum Kultury im. Karola Goldmarka i Teatru Letniego w Keszthely. Obecnie na emeryturze. Uhonorowany wieloma odznaczeniami węgierskimi i polskimi. Posiada tez polonijne odznaczenie „Polonus Roku 2003”, przyznane przez redakcję polską radia węgierskiego. Na swoim koncie ma również wiele nagród i wyróżnień literackich. Wydał kilkanaście książek w języku węgierskim. Jest autorem ponad 300 prac publicystycznych, w tym naukowych z historii i historii literatury, kultury, sztuki, historii sztuki. Tłumaczył ponad 100 polskich autorów. Między innymi przetłumaczył na język węgierski wiersze piwniczańskich poetek: Barbary Paluchowej, Wandy Łomnickiej-Dulak i Stanisławy Fiedor.