Globalni-Lokalni-Genialni czyli Nagroda im. Danuty Szaflarskiej w Starym Sączu

Ranking i Nagroda im. Danuty Szaflarskiej „Globalni – Lokalni – Genialni” będzie przyznawana w Starym Sączu i ma wyłaniać kolejnych laureatów,  promować artystów, twórców oraz animatorów kultury, których osiągnięcia wykroczyły daleko poza Sądecczyznę. Taka formuła nagrody i rankingu umożliwi również promocję Sądecczyzny. 

Podczas dzisiejszej konferencji prasowej Wojciech Knapik, dyrektor CKiS w Starym Sączu i przewodniczący Kapituły GLG (Globalni-Lokalni-Genialni) i Ryszard Kruk prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Almanachu Muszyny poinformowali o ustanowieniu dorocznego Rankingu Genialni Lokalni Globalni, który będzie nosił imię wybitnej aktorki Danuty Szaflarskiej, mocno związanej z Sądecczyzną. Ranking jest inicjatywą społeczną, której celem jest doroczne wyróżnienie i promowanie związanych z Sądecczyzną artystów oraz twórców wybitnych współczesnych wydarzeń artystycznych, które miały miejsce w imionym roku i które zostały dostrzeżone oraz docenione w Polsce a także poza nią. 

Zakres tematyczny Rankingu obejmuje dokonania artystyczne oraz wydarzenia, zarówno jednostkowe jak i cykliczne w następujących dziedzinach: muzyka, teatr, taniec, film, literatura, sztuki wizualne i performatywne, architektura, moda i wzornictwo oraz sektory kreatywne w tym nowe media, multimedia i gry video, inne pokrewne z wcześniej wymienionymi i interdyscyplinarne.

Przy ustalaniu listy rankingowej Kapituła weźmie pod uwagę nowoczesność oraz artystyczną unikalność dzieła jak i całoroczną aktywność artystyczną i efektywny wkład w promowanie Sądecczyzny w Polsce i na świecie poprzez związek autora/autorki z naszym regionem.

Kandydatów do Rankingu można zgłaszać do 5 lutego br. drogą e-mailową na adres ranking.glg@gmail.com .W treści e-maila należy podać imię i nazwisko kandydata oraz krótkie (do 1000 znaków) uzasadnienie.

Kapituła przedstawiła już dzisiaj taką wstępną, ale niezobowiązującą listę osób, które już zostały zaproponowane w Internecie (chociaż jeszcze nie zgłoszone do Rankingu) Wśród nich znaleźli się: Weronika Gogola, Wojciech Knapik, Antoni Kroh, Wojciech Kudyba, Joanna Kulig, Lachersi, Filip Pławiak, Krzysztof Wnęk, Katarzyna Zielińska, Adam Ziemianin, Agnieszka Zahaczewska, Krzysztof Dziurbiel czy Antoniusz Dietzius.

Posłuchaj Ryszarda Kruka:

Posłuchaj Wojciecha Knapika:

Cała konferencja dostępna w linku poniżej lub na naszym profilu na Fecebooku: Starosądeckie.info

Danuta Szaflarska, właściwie Zofia Danuta Szaflarska, pseudonim Młynarzówna (AK), urodziła się 6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach, zmarła 19 lutego 2017 roku w Warszawie. Wybitna aktorka filmowa i teatralna. Zagrała w ponad stu filmach i ponad osiemdziesięciu spektaklach teatralnych. Występowała w Teatrze Telewizji, słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, serialach telewizyjnych, a także podkładała głos do filmów zagranicznych. Karierę aktorską, rozpoczętą we wrześniu 1939 roku, zakończyła w listopadzie 2016 roku, w wieku 101 lat. Była najdłużej pracującą i żyjącą polską aktorką. Zagrała w filmach takich jak: „Zakazane piosenki” (1946), „Skarb” (1948), „Pożegnanie z Marią” (1991), „Diabły, diabły” (1991), „Pora umierać” (2007). Ukończyła w 1939 roku Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie i w tym samym roku – już po wybuchu II wojny światowej – debiutowała na scenie w Teatrze na Pohulance w Wilnie. Dwa lata później wróciła do stolicy, gdzie grała w teatrach podziemnych. Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka.

Po wojnie występowała przez rok w Teatrze Starym, a następnie w łódzkim Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza. Uważana była za czołową amantkę polskiego kina. Znana była także z ról komediowych w sztukach teatralnych, wystawianych przez teatry warszawskie (Teatr Współczesny, Teatr Narodowy, Teatr Dramatyczny, Teatr Rozmaitości). W filmie odkryta została ponownie w latach 90. XX wieku. Zarówno krytycy, jak i widzowie cenili jej osobowość i temperament. Była wielokrotnie odznaczana i nagradzana. Została pochowana w alei zasłużonych na warszawskich Powązkach. Chociaż od 1949 roku mieszkała w Warszawie (przez ponad pięćdziesiąt lat na Starym Mieście), chętnie odwiedzała rodzinne Kosarzyska. Wielokrotnie podkreślała swój serdeczny związek z Sądecczyzną. Otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Piwnicznej-Zdroju.