By nikt nie czuł się samotny…. wigilijne spotkanie w „dwójce”

Jest taki jeden dzień w roku, na który wszyscy  czekają z tęsknotą i nieskrywaną radością, a gdy wreszcie nadejdzie, milkną spory, gaśnie nienawiść i znów, od przeszło dwóch tysięcy lat, zapala się światełko nadziei dla każdego z nas, dla świata, dla ludzkości. W ciszy betlejemskiej nocy i w ciszy poranionych ludzkich serc rodzi się Boża Dziecina, by nieść zbawienie i pokój, uczyć życzliwości i dawać nadzieję w trudach codziennych spraw. Jest taki jeden dzień w roku, gdy siedzimy wszyscy razem, a przed nami na białym obrusie kruchy, niepozorny, ale przepełniony miłością – biały opłatek. Bierzemy go wtedy uroczyście do rąk i dzielimy się nim, wypowiadając wiele pięknych i życzliwych słów.

Zgodnie z wieloletnią tradycją, w przededniu Świąt Bożego Narodzenia,  21 grudnia 2017r. przy wigilijnym stole, zastawionym smakołykami,  zasiedli  goście: emerytowani pracownicy oświaty,  przedstawiciele Rady Rodziców, księża oraz młodzież i nauczyciele starosądeckiej „dwójki” , aby przy dźwiękach staropolskich kolęd, w atmosferze pokoju i radości podzielić się opłatkiem i złożyć sobie życzenia.

Uroczystość uświetnili młodsi (klasy 4) i odrobinę starsi (klasa 7b i 7c)”szkolni artyści”, którzy pod opieką pań: A. Kurowskiej i M. Wąchały zaprezentowali przepiękne jasełka, wprowadzając zebranych w tajemnicę Bożego Narodzenia.

O tym, że wzruszyli i zachwycili, niezbicie świadczyły gromkie brawa i ciepłe komentarze gości. Prawdziwie świąteczną i rodzinną atmosferę wyczarowały również kolędy zaśpiewane przez grupę gimnazjalistów. Wigilijne spotkanie, już od lat, jest też okazją, by usłyszeć, doskonale wyważoną, pełną finezji i delikatnego humoru, ale też ciętej satyry na współczesną rzeczywistość, fraszkę autorstwa pana W. Pustułki. W ten grudniowy dzień, w ten szczególny dzień oczekiwania na Boga – Człowieka popłynęły życzenia radosnych świąt i obecności Bożej Dzieciny w każdym domu i ludzkim sercu.

SP2/J.Bochniarz